ضرورت پیوند میان حوزه‌ی تجار‌ی‌سازی و فناوری

دکتر پور عابدی در این گردهمایی گفت: پژوهش، فناوری، اکتشاف و نوآوری برای خود فضای کاری می خواهد. تجاری سازی و بهره برداری نیز یک فضای خاص نیاز دارد. ما هیچگاه به این فکر نکرده ایم که چگونه این دو مساله را کنار هم داشته باشیم و هیچ وقت هم به عنوان تئوری و یک مدل به صورت مستند و مکتوب شده این قضیه را ندیده ایم.

وی افزود: از سوی دیگر سرعت تغییرات به شدت زیاد است و دانشمندان دنیا حتی از ارائه تئوری برخی تغییرات باز مانده اند؛ تغییراتی که اکنون در جامعه و کسب و کارها نمود پیدا کرده اند.

وی اظهار داشت: هم اکنون ما دو نوع سازمان داریم؛ سازمان هایی که در حوزه پژوهش و اکتشاف فعالیت دارند. از آنجایی که ایده کمی از این سازمان ها به بازار می رسد، هزینه های زیادی انجام می دهند که به نتیجه نمی رسد. به اصلاح این سازمان ها در مرحله شکست قرار می گیرند.

وی بیان کرد: از سوی دیگر سازمان هایی داریم که به آنها سازمان های بهره بردار می گویند؛ اگرچه امروز این سازمان ها موفق هستند اما به لحاظ پاردایم هایی که در آینده شکل می گیرند، به زودی هیچ نام و نشانی از آنها باقی نخواهند ماند. مثلا شرکت نوکیا در یک برهه زمانی ۸۰ درصد صنعت موبایل را برعهده داشت اما اکنون هیچ نام و نشانی از آنها باقی نمانده است.

معاون پژوهش و فناوری جهاد دانشگاهی گفت: سوال اصلی اینجاست چگونه می توان سازمانی داشت که در پژوهش و اکتشاف، بتواند بهره برداری کند و کارهای تجاری سازی را نیز انجام بدهد. اکنون چند روش برای ایجاد چنین سازمان ها وجود دارد. نخست آنکه، ساختار مجزا داشته باشیم اما همطراز و مرتبط با یکدیگر باشد. دوم، برون سپاری یا واگذاری دانش و تخصص به بخش های دیگر است. سوم، حرکت بین تجاری سازی و اکتشاف نوآوری است؛ لازمه این امر داشتن انسان های توانمند و رهبری میان این حوزه هاست.

دکتر پور عابدی گفت: ایجاد چنین سازمان هایی با چالش ها زیادی مواجه است زیرا این دو سازمان از نظر بنیادی دچار مشکل هستند. به عنوان مثال استراتژی حوزه های بهره برداری بر مبنای هزینه و سود است اما استراتژی قسمت نوآوری و اکتشاف روی بحث نوآوری است. فرهنگ کار در سازمان های بهره بردار، ارتقای کیفیت، کارایی با ریسک کم اما در سازمان های فناورانه و اکتشافی بر مبنای پذیریش ریسک و نوآوری است.

وی عنوان کرد: وقتی این دو سازمان را با یکدیگر داشته باشیم با چالش های زیادی مواجه خواهیم بود. مهمترین آنها، چالش رهبری است؛ رهبری کردن این سازمان ها در پژوهش و نوآوری بسیار مهم است. منابع انسانی نیز باید در عین حال در پژوهش و تجاری و بهره برداری فعالیت کنند. همچنین باید ساختارهایی ایجاد شود که بتواند جوابگوی این موضوع ها باشد.