پتانسیل بالای صنعت کفش در اشتغال

در این نشست ابتدا آقای شام بیاتی گفت: کشور ایران با جمعیت حدود ۸۰ میلیون نفر، نزدیک به ۲۰۰ میلیون جفت کفش کشور نیاز دارد که ۱۷۰ میلیون جفت کفش آن در کشور تولید و در حدود ۳۰ تا ۳۵ میلیون جفت آن وارد می شود. این آمارها می گویند صنعت تولید کیف و کفش هم اکنون برای ۱۲۰ هزار نفر در کشور اشتغال ایجاد کرده و در صورت رشد و توسعه آن قطعا افراد بیشتری قابل جذب هستند.

معاون سازمان تجاری سازی فناوری و اشتغال دانش آموختگان ادامه داد: در چنین شرایطی که اقتصاد از مساله مهمی به نام بیکاری رنج می برد ۵۰ درصد واردات کفش در قالب واردات قطعات مثل رویه و زیره کفش انجام می شود که ضربه شدیدی به اشتغال در این صنعت می زند.

وی با اشاره به اینکه ایران جزو ۱۰ کشور برتر تولیدکننده کفش می باشد گفت: طبق آمار صادرات کیف و کفش به عراق سالانه ۴۰۰ میلیون دلار برای ترکیه درآمد دارد و این در حالی است که در مجموع درآمد ایران از این بخش ۱۲۰ میلیون دلار است و این نشان می دهد که ایران در صادرات به بازارهای منطقه از جمله عراق و ترکیه هم خوب نتوانسته به شکل مطلوبی عمل کند.

در ادامه آقای مهندس رامین دلشاد، مدرس دانشگاه چرم و کفش تهران با اشاره به کیفیت بسیار بالای چرم ایران و استرالیا نسبت به سایر کشورها گفت: ایران در زمینه تولید کیف و کفش ظرفیت بسیار بالایی دارد همچنین پتانسیل بسیار بالایی در زمینه اشتغالزایی دارد.

دلشاد ادامه داد ضمن اذعان به مشکلات هزینه در زمینه تولید کفش، به سیاستها و اقتصاد بین المللی نیز انتقاد کرد و گفت: اقتصاد سیاسی بر روی اقتصاد بین المللی سایه انداخته و کلیه فعالیتهای اقتصادی در سطح بین الملل به فعالیتهای سیاسی گره خورده است. 

مسئول آموزش در کمیته آموزش اتحادیه کفشهای ماشینی گفت: در زمانی که روسیه و ترکیه در بحران بودند، فرصت بسیار مناسبی برای صنعت کفش بود که بازار را اشغال کند اما به دلایلی این گونه نشد. 

در این زمینه دولتها نیز باید حمایت کنند، اتحادیه ها نیز باید از حالت انفعال خارج شده و فعال تر شوند. از دیگر نهادهای دخیل و اثرگذار در این حوزه رایزنهای اقتصادی در کشورهای دیگر هشتند که باید زمینه های سرمایه گذاری و صادرات را مهیا کنند.

وی ادامه داد ما در دانشگاه چرم و کفش طراحان خوبی داریم، اما از آنها استفاده مناسبی نمی شود. دولت باید در واگذاری به بخش خصوصی زیرساخت ها را آماده کند. 

این مدرس دانشگاه در نهایت مشکلات را در دو بخش دولتی و خصوصی دسته بندی کرد و خاطر نشان کرد که برای پیشرفت و رقابت با برندهای مطرح جهان یک عزم ملی و جدی باید باشد و هر ارگان نیز به وظایف خود به نحو احسن عمل کند.

در خاتمه جلسه نیز به پرسش ها و دغدغه های شرکت کنندگان پاسخ داده شد.