نخستین مرحله «دیدار» در قم استارت خورد

۲۹ خرداد ۱۴۰۲ | ۰۸:۵۹ کد : ۵۸۳۶۵ اخبار اخبار داخلی
تعداد بازدید:۴۰
نخستین رویداد از مجموعه «دیدار» در قم که یک دورهمی کار آفرینی با رویکرد انتقال تجربه به کارآموزان و کار آفرینان است به همت مرکز نوآوری جهاددانشگاهی قم، در پارک علم و فناوری استان قم استارت خورد.
نخستین مرحله «دیدار» در قم استارت خورد

به گزارش روابط عمومی جهاد دانشگاهی قم، نخستین مرحله از رویداد «دیدار» در قم که یک دورهمی کار آفرینی با رویکرد انتقال تجربه است، به همت مرکز نوآوری جهاددانشگاهی قم  و با همکاری سازمان دانشجویی جهاد دانشگاهی واحد استان قم و پارک علم و فناوری استان و مجموعه «با سلام» که یک شرکت استارتاپی است، در قم با حضور دانشجویانی از دانشگاه‌های مختلف، تیم‌های جویای کسب و کار و مشاوران کارآفرینی استان استارت خورد.

 

«دیدار» هم بازدید است و هم یک آموزش کوتاه کاربردی

یاسر شریفی، مدیر سازمان تجاری سازی فناوری و اقتصاد دانش بنیان جهاددانشگاهی واحد استان قم (ستفا)، در ابتدای این دیدار گفت: شرکت‌های دانش‌بنیان، استارتاپ‌ها و کارآفرینانی که در استان قم و با  ظرفیت کم فعالیت می‌کنند، در این رویداد می‌کوشند تا تجارب خود را منتقل کنند.

وی افزود: اینجا هر شرکتی و مجموعه‌ای، اعم از آنها که در مراکز رشد، پارک علم و فناوری یا مراکز علم و فناوری فعالیت داشته و دارند دانسته‌ها و سرگذشت‌های خود را در بخش‌های گوناگون از لحاظ مالی، حقوقی، چالش‌ها و مشکلات به اشتراک با مخاطبان می‌گذارند.

مدیر سازمان تجاری‌سازی فناوری و اقتصاد دانش بنیان جهاددانشگاهی واحد استان قم گفت: این فرصتی استثنایی برای تبدیل شدن هر فرد به یک بنگاه حرفه‌ای اقصادی است تا در خلال این رویداد، با کسب و کارها، نیازهای واقعی صنایع، رازهای موفقیت و موارد شکست، مشتریان آینده، محصولات مطلوب و هدفمندی در ایده پردازی‌ها به‌صورت تصویری واقعی آشنایی صورت پذیرد.

وی بیان کرد: «دیدار» هم بازدید است و هم یک آموزش کوتاه کاربردی، افراد با یک متخصص حرفه‌ای و با مسیر حرفه‌ای شدن از نزدیک آشنا شده و می‌توانند تجربیات یک کارآفرین را بشنوند. لذا افراد با آینده نزدیک و پیش‌روی خود و با پیچیدگی‌های مدیریت و نحوه برخورد با وقت و نوآوری و طرح‌هایی که توجیه اقتصادی دارد بهتر آشنا می‌شوند.

شریفی با اشاره به لزوم سنجش پتانسیل‌های اجرایی در مبحث کار آفرینی، اظهار کرد: ممکن است بسیاری از افراد با زنجیره کسب و کار آشنا نباشند، لذا اهمیت دارد که با سیکل‌های شتابدهنده آشنا شوند و حتا فضا برای گسترش تیم و شبکه بواسطه این هم‌افزایی شکل بگیرد.


در «رویداد» دنبال فرمول‌های کسب و کار هستیم

مجتبی پورعابد، مدرس مهارت‌های کسب و کار  مشاور فروش و توسعه افزایش سرمایه اجتماعی نیز گفت: «دیدارها» و بازدیدها را تدارک می‌بینیم تا گاهی نمی‌شودها را ببینیم. امروز به مجموعه با سلام که مجموعه موفقی است، آمده‌ایم تا ببینیم چه شد که به حمایت رسید و ما نیز در این رویداد دنبال فرمول‌های کسب و کار هستیم.

وی افزود: تحصیل جدا از بازار کار است و آنچه امروز با آن مواجهیم این نکته است که افراد تحصیلکرده دانا کم نداریم. قطعا با آموختن ریزعادت‌های اقتصادی می‌توانیم از مشکلات مالی عبور کنیم و دنیا وقتی بهتر می‌شود که این دقت متعارف شود.

مدرس مهارت‌های کسب و کار  مشاور فروش و توسعه افزایش سرمایه اجتماعی گفت: فرد کارآفرین باید کار سایر کارآفرینان را راه بیاندازد و در راستای رشد بهتر و شکوفایی بیشتر به آنان کمک کند. ما بیشتر از اختراع چرخ، به کمک برای حرکت چرخ نیاز داریم و لازم است ببینیم به شرکت‌های که راه افتادند چگونه می‌توانیم کمک کنیم.

وی افزود: کارآفرینی یک سبک زندگی است و بهتر است ابتدا با  ذره‌بین با دقت نگاه کنیم که آیا کارآفرینان دیگر کمکی لازم ندارند؟ و خوشت به حال فردی که در پس این سبک زندگی، خود، علایق و توانایی‌های خود را می‌شناسد و در راه آن قدم برمی‌دارد. البته که توقع آدمیان متفاوت است ولی اگر من می‌توانم تکامل کننده باشم، چرا نباشم.

پورعابد با بیان اینکه در امر کسب‌وکار و الگوی درآمدی باید به پس‌اندازها و شکست‌ها به دقت توجه کنیم، بیان کرد: ابتدا به سراغ نزدیکان برویم و ببینیم آیا توانایی تولید و تعامل با اطرافیان‌مان را داریم و سپس به فراتر گام برداریم. به عبارت دیگر باید روی توسعه فردی خود کار کنیم.

وی یادآور شد: کارآفرینی مجموعه‌ای ازعشق و ذوق و افتان و خیزان است‌. اما در عین خطرپذیری باید محتاط هم باشید و از حاشیه امن تا زمانی خاص خارج نشویم. گاهی ریسک‌های ما شبه قمار است به این نکته باید توجه داشت.


باسلام» روایت انسان‌هاست

مسعود توکلی‌زاده از مدیران مجموعه «باسلام» نیز در این دیدار با بیان اینکه باید بدانیم که اولین گام این است که دایره اطلاعاتی خود را افزایش دهیم، اظهار کرد: کارآفرینی یک سبک زندگی و انتخاب است. در بازی شطرنج وزیر بدون رخو فیل بازی خوبی ارائه نمی‌کند، لذا باید بهترین نقش خود را ببینیم.

وی افزود: اشخاص به شغل سه‌گونه نگاه می‌کنند؛ یک نفر نگاه درآمدی دارد. یک عده تمایل به ارتقای شخصی دارند و پول برایشان مهم نیست و مدل سوم که با دین ما همگونی دارد این است که فکر کنیم در این شغل آمده‌ایم مشکل چه شخصی را برطرف کنیم. این حرفه چه خیری دارد؟ چه باری از دوش دیگری بر می‌دارد؟ این نگاه، روح بزرگی می‌خواهد ولذا این قسم از افراد هر کاری را انتخاب نمی‌کنند.

این مدیر مجموعه «باسلام» گفت: در کارآفرینی با ایده مواجه نیستیم بلکه با تئوری مواجهیم. اینکه بواسطه این کار حداقل چند نفر فکر می‌کنند و چندنفر پای کار و اجرا هستند.

وی با اشاره به اینکه «باسلام» روایت انسان‌هاست و همین رمز موفقیت آن. امروز «باسلام» با ۱۱ میلیون مشتری معتقد به همان قانون اول نیوتن است. چرا که تا به جسمی نیرو وارد نشود، حرکت نمی‌کند، تصریح کرد: باید کار را شروع کرد و نیرو وارد کرد تا شاهد حرکت دائمی باشیم. باید بلندپروازانه فکرکنیم و کوچک عمل کنیم و در پس هر عمل جوایزی کوچک برای خود تدارک ببینیم.

توکلی‌زاده اظهار کرد: تلاش مدام، پیگیر و نا امید نشدن، رمز موفقیت هر کسب و کاری است؛ اگر در هر امری تلاش باشد، هیچ شخصی قادر به ایجاد خلل در آن ماجرا نخواهد بود که مدل درآمدی و کارآفرینی موفق پافشاری بر فونداسیون صحیح است.

 

ایستاده و ساکت برای کسب مهارت

پس از صحبت‌های اولیه و پذیرایی در سالن جلسات، شرکت‌کنندگان در این رویداد، در مجموعه «باسلام» در یک اتاق به‌صورت فشرده گرد هم آمدند فضا محدود بود، طوری که جایی برای نشستن کارآفرین‌ها نبود و حدود ۲ ساعت ایستاده صحبت کردند و همه ساکت و متمرکز بودند.

از دانشجوی کارشناسی تا دکترا  به دقت به نکات گوش می‌دادند. در این میان آنها که کسب‌وکار را به تازگی آغاز کرده بودند و صرفا یکسری تئوری در ذهن نداشتند سوالات زیادی می‌پرسیدند و البته جزئی‌تر.

محمدرضا آقایا، مدیرعامل و بنیانگذار مجموعه «باسلام» به سوالات پاسخ داد و گفت: ما با مسعود توکلی‌زاده با هم «باسلام» را شروع کردیم که دوستان دیگر در ادامه به ما اضافه شدند.

در آخر همه از فضای جالب مجموعه دیدن کردند. در اتاق‌های کار پتو و بالش مثل خانه، شیشه ارده شیره و نوتلا‌ روی میز بود؛ دسته بازی هم برای تایم استراحت و تفریح مهیا بود.

آنجا مانند یک پارک بود، پر از گلدان و دیوارهای رنگی نارنجی؛ البته دیوارهای سبز و گاهی طوسی یا آبی هم قشنگ بود و آدم‌ها با دیدن این‌جا خسته نمی‌شدند.

میزهایشان هم شبیه کرسی‌های قدیمی بود که چوب‌ها را کنار هم میخ می‌زدند؛ بعد یک جا کتابخانه، یک جعبه پر از کابل سوخته، یک جعبه پر از کابل نو، یک میز که رویش مداد و خودکار و وسایل مورد نیاز بود‌.

بله امروزه دنیا، دنیای مهارت است؛ دورانی که همه بخواهند کارمند شوند گذشته است. خیلی مشاغل در افق ۲۰۵۰ از بین خواهد رفت و مشاغل نوین آمیخته شده با فناوری جایگزین آنها خواهند شد که اگر به عنوان یک پدر و مادر با فناوری روز آشنا نباشیم یک بی‌سواد خواهیم بود. بی‌سوادانی که زبان بچه‌های خود را نخواهیم فهمید.


نظر شما :