مدیریت زنجیره تأمین گردشگری

امروزه رقابت شدید جهانی در صنعت گردشگری به جای تأکید بر بنگاه  های مجزّا از هم، بر زنجیره  های تأمین گردشگری تمرکز نموده است. عموماً محصولات گردشگری توسط مشتریان به مثابه یک زنجیره ارزش افزوده مشتمل بر اجزای خدمتی گوناگون قلمداد می شود.

به همین دلیل بنگاه های گردشگری برای حفظ مزایای رقابتی شان در محیط پر رقابت امروزی، همواره به دنبال یافتن راه هایی برای مدیریت کارای عملیات کسب  و کارهای مرتبط با یکدیگرند. مدیریت زنجیره تأمین گردشگری، بنگاه های گردشگری را در شناسایی و برآوردن نیازهای مشتری و دستیابی به اهداف کسب  و کار توانمند می سازد.

با توجه به اینکه محصولات گردشگری از جنس خدمت، اطلاعات- محور و پیچیده اند، زنجیره تأمین در این صنعت با صنایع تولیدی متفاوت بوده و مطالعات گسترده  ای را می طلبد. این مطالعات، ابتدا باید در نظریه های مدیریت زنجیره تأمین و تجربه های عملی در بستر گردشگری متمرکز گردد.

بر همین اساس کتاب حاضر نگاهی بر رابطه بین بنگاه های گردشگری، چگونگی هماهنگی کارآمد میان سازمان ها و بهبود عملکرد کسب و کارها در صنعت گردشگری دارد. این امر، نگاهی جامع و نظام مند بر مفاهیم مدیریت زنجیره تأمین و روش های کاربردی در صنعت گردشگری و هتلداری را ایجاد می نماید.

در فصل اوّل، پیشینه تحقیق و چارچوب نظری کتاب بررسی شده و سیمای کلی از مباحث مدیریت زنجیره تأمین گردشگری تصویر می شود. ضرورت بررسی مدیریت زنجیره تأمین گردشگری و اهداف آن در این فصل روشن می گردد.

فصل دوم به تشریح مدیریت تقاضا و پیش بینی آن می پردازد. در این امتداد، بررسی انواع روش های کمّی و کیفی پیش بینی تقاضا قابل کاربست در صنعت گردشگری، رئوس مطالب این فصل را تشکیل می دهند.

هماهنگی از مهمترین مسائل زنجیره های تأمین گردشگری است و به طور مبسوط در فصل سوم مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. دشواری های هماهنگی و ضرورت اجرای آن و سپس ساز و کارهای هماهنگی تبیین می گردد.

فصل چهارم به موضوع رقابت اختصاص دارد. بر این اساس، رقابت و انواع آن، ساختار بازار، استراتژی های رقابت، نظریه بازی و کارکرد آن در زنجیره تأمین گردشگری، مباحث کلیدی این فصل اند.

در فصل پنجم به موضوع رقابت زنجیره ها با هم پرداخته می شود. در ادامه فصل قبل و تعریف مفاهیم پایه ای رقابت، بحث رقابت در این فصل بر یک زنجیره تأمین تمرکز یافته و سناریوی رقابت در تقابل زنجیره ها با هم بررسی می شود.

آشنایی با کانال های توزیع گردشگری و بهبود کارایی آنها، مسأله ای ضروری در مدیریت زنجیره تأمین گردشگری است که در فصل شش تشریح می شود.

در فصل هفتم، مدیریت ظرفیت و موجودی تشریح می گردد که دربرگیرنده مباحثی چون الگوهای تقاضا، انواع موجودی، استراتژی های رزرو بیش از اندازه، مدیریت درآمد و روند متداول آن است.

مدیریت ارتباط با مشتری از اصلی ترین موضوعات در صنایع خدماتی است. صنعت گردشگری به منظور افزایش وفاداری در میان مشتریان و درک نیازهای آنان، نیازمند مدیریتی کارآمد در بخش ارتباط با مشتری و پیاده سازی اصول آن است که در فصل هشتم به بحث و بررسی گذارده می شود.

فناوری اطلاعات با ورود به صنایع گوناگون، آثار متعددی بر آنان گذارده است. این فناوری در صنعت گردشگری هم باعث تسهیل و بهبود بسیاری از امور شده است. از همین رو، کارکردهای فناوری اطلاعات در صنعت گردشگری در فصل نهم تشریح خواهند شد.

فصل دهم به جمع بندی و بررسی رویکردهای آتی در موضوع زنجیره تأمین گردشگری و پیشنهادهای پژوهشی برای محققان اختصاص دارد.